Setahun Sudah Pemergiannya...

Assalamualaikum semua

Hari nih genap 16 Syawal kita menyambut raya

Hari nih juga genap setahun pemergian adik tercinta

Perasaan nih ntah ler

Tak tau nak citerkan macam mane

Sedih, sebak bercampur baur

Mak n Abah di kampung lebih sebak lagi

Maklumlah anak lelaki nan sorang bongsu plak tuh

Tapi kami redha dengan pemergiannya

Cuma kenangan bersamanya sukar untuk dilupakan

Memang Ibu tak pernah citer camne adik Ibu pergi

Ibu cuma bagitau yang adik Ibu meninggal sebab kemalangan saja

Masa tuh Ibu belum ade kekuatan untuk bercerita

Skang nih pon Ibu gagahkan diei untuk menulis

bukan mengharap simpati

Cuma sebagai kenangan kami sekeluarga

Mengimbas kembali kejadian tahun lepas

Masa tuh hari Rabu

Ibu baru balik dari keje

Tiba2 Abah call tapi Ibu tgh mandi

So hp dok terbiar ade miskal

Pastuh kuar dari bilik air Anyah plak call

Dia bgtau yang adik Ibu, Eli accident

Ibu ingatkan tak teruk ler

Anyah kata mak n abah ondaway nak p Hospital Tapah

Lepas tuh Ibu tergerak hati plak nak call hp Eli

Ibu terpikir mesti hp die ade kat kawan2 die

Biler call mmg betul ade pada kawan die

Ibu tanya ler nih kawan Eli ker

Eli camne teruk ker accidentnyer

Pastuh kawan Eli kata sabar eh kak

Dalam hati dok terdetik nape plak nih

Kawan Eli citer lebih kurang pasal accident tuh

Katanya Eli terbabas n keta melintang jalan

Eli tak sempat nak kuar keta datang lori terus langgar die

Dan Eli meninggal kat tempat kejadian

DAMMMMM Ibu terus terduduk 

Mulut nih dok kata Alllahuakbar jer

Ibu tanya die

Betul ke nih dik Ya Allah betul ker nih

Betul kak sabar eh

Masa tuh Ibu dah start meraung dah

Pastuh Ibu pon terus call Anyah citer ape yang berlaku

Anyah marah Ibu kata Eli hidup lagi

Anyah terus soh Ibu call Yong plak

Ibu call Yong bgtau hal nih

Yong pon meangis gak tapi die tak dapat tangkap yang Ibu kata Eli dah takde

Pastuh Ibu terus call Ayah plak bgtau yang Eli accident n dah takde

Ibu terus meraung lagi n soh Ayah blk cepat

Pastuh kami pon bersiap nak blk kg

Ibu pakai campak jer baju masuk dlm beg

Yong cakap kita p satu keta jer

Pastuh biler Ayah blk kata kita p sendiri takut tak sempat

Ibu call Yong kata kami naik keta sendiri

Kami janji nak jumpa kat Hospital Tapah

Masa tuh dlm hati masing2 berharap yang perkhabaran tuh dusta belaka

Sepanjang perjalanan plak hujan

Yang Ayah memang bawa keta laju ler

Ibu pon riso gak

Biler sampai kat Sg. Buloh Atok call Anyah 

Ibu dengor Atok meraung kata Eli dah takde

Anyah soh Atok sabor sebab kami dah tau

Pastuh Yong plak call Ibu tanya nape tak bgtau Eli dah takde

Ibu kata tadi orang dah bgtau tapi kamu tak dengo....

Anyah plak call tunang Eli Nadia

Kakak Nadia angkat bgtau Nadia dah pengsan

Lagi ler sedih kami dengor

Sepanjang perjalanan tuh memang kami menangis jer

Sampai kat tol Ipoh kami bertembung dengan van jenazah Hospital Tapah

Ayah pon potong van jenazah tuh n terus konvoi sampai blk umah

Konvoi masa tuh memang ramai

Kawan2 adik Ibu memang ramai yang follow

Mak n Abah ikut van jenazah sebab Abah dah tak leh bawa keta

Depa dah longlai masa kat Hospital Tapah tuh

Sampai kat umah orang dah ramai

Sedara mara, jiran tetangga n kawan2 ramai dah ade kat umah

Sepanjang malam tuh memang kami tak tido

Mak dok dengan Eli jer

Arwah Eli selamat dikebumikan di Tanah Perkuburan Kg Kepayang keesokan harinya

Mak ade citer Hari Jumaat tuh Eli ade balik nak p kursus kawen

Balik2 tuh terus ajak Mak p kedai emas

Masa tuh dah kul 6 ptg

Mak kata takut kedai tutup

Eli kata jom ler die takut tak tau nak blk biler lagi

Sempat ler jugak die belikan gelang utk tunang die Nadia

Nih plak pakaian terakhir arwah masa kejadian

 Nih plak cerita pasal kemalangan tuh

Tapi ade kesilapan kat situ

Cerita sebenar yang diceritakan oleh kawan arwah

Masa tuh Eli baru kuar dari tol Bidor arah Utara kalau tak silap

Masa tuh kan hujan so ada lopak air

Eli nak elak lopak air tuh terus terbabas n melintang jalan

Masa kejadian Eli pakai seat belt tapi selalunya die tak pakai

Pastuh lori datang memang laju sebab lane laju

Eli dah nampak lori tapi tak sempat kuar sbb tak leh buka seat belt

Lori tuh plak terus hentam keta yang Eli naik tuh

Pastuh lori tuh terus blah n berenti 2 km dari tempat kejadian

Pastuh ade hamba Allah nih nak tolong Eli

Rasanya pekerja Propel kot

Die kata masa kena tuh Eli hidup lagi n mintak tolong

Hamba Allah nih sempat ajar mengucap 

Pastuh Eli tarik nafas yang dalam n terus meninggal

Eli takde cedera sangat kat badan

Yang cedera cuma kat kepala sahaja

Doktor kata severe head injury

Masa Mak n Abah p Hospital Tapah depa tak tau yang Eli dah takde

Masa sampai kat Unit Kecemasan depa tanya org kat situ 

Pastuh misi bgtau yang kawan2 Eli dah tunggu kat bilik mayat

Mak n Abah terus rebah n menangis kat situ gak

Sampaikan depa terpaksa bawa Mak n Abah p bilik mayat dengan ambulans

Betapa dugaan yang maha hebat utk mereka berdua

Tapi Mak n Abah adalah sangat tabah

Sepatutnya bulan 12 tahun lepas nak buat kenduri kawen arwah

Masa tuh lagi 2 bulan nak kawen

Persiapan semua dah siap

Cuma tinggal nak edarkan kad kawen je lagi

Bayangkan hidup Nadia camne pastuh

Ade dekat sebulan jugak die tak p keje

Agak ambil masa gak untuk die pulih sepenuhnya

Skang nih pon masih teringat lagi kat arwah

Yela mereka dah berjanji untuk hidup bersama bayangkan....

Nih plak gambo masa Ibu baru jer kawen

Tiada lagi kami 4 beradik

Yang tinggal cuma kami 3 beradik

Anak lelaki nan sorang sudah tinggalkan kami untuk selama-lamanya

 

Nih plak gambo terakhir masa raya tahun lepas

Rindu yang teramat sangat dengan die

Dalam kenangan

Mohammad Zuhaili bin Abu Zaid (18 Februari 1986 - 14 September 2011)

bersamaan 16 Syawal 1432 H

AL-FATIHAH untukmu adikku

Semoga dikau damai bersama penciptamu.....